Annesi kaktüs, annesi su,
Yaratanı öğretti ona tehlikeli düzeni,
Dışını kırıp açınca kalbini,
Gözyaşlarıyla kendini besledi,
Dışı çirkin, içi su,
Kimsecikler öpmek istemedi,
O küçük kız yağmuru,
hiç hasretle beklemedi.
Tanrı batırırken yapraklarına diken,
Canının acıyıp acımadığını,
kimsecikler düşünemedi.
Ah Seleme,
güzel kızım,
açmayıver pamuk yüreğini.
asli güzelliğin dikenlerindedir,
körelmiş kalpler göremedi.
Seleme bir çöl fırtınasında,
Bedevi Velid'e rastladı.
Dikenleri buluşurken,
İlk defa ikisi de ağlamadı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder